mUltimate Chopin

op. 28 nr 12, Preludium gis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wf

t. 37-38

Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll

5 akcentów długich w A

! miniat: wycinek, te 5 miar, tylko górna 5-linia.
TGTU

Różne akcenty w KF, możliwa interpretacja

3 krótkie i 2 długie

5 krótkich akcentów w Wf i Wn

5 pionowych akcentów w Wa
..

Pięć wyraźnych akcentów długich w A nie zostało poprawnie odtworzonych w żadnym innym źródle. W KF za długie można uznać dwa ostatnie i ewentualnie pierwszy o ramionach różnej długości; przyjmujemy, że długie są tylko dwa ostatnie akcenty. Wf i Wn mają zwykłe, krótkie akcenty, co było najczęstszym sposobem odczytywania Chopinowskich akcentów długich przez sztycharzy. Pionowe akcenty w Wa to dowolność charakterystyczna dla tego wydania.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Niedokładności KF

t. 51-52

Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll

Ciągły łuk w A (→Wf,KF→Wn)

Rozdzielone łuki w Wa
..

Osobny łuk nad t. 52 to z pewnością pomyłka sztycharza Wa, który zaczął stawiać całotaktowe łuki o takt za wcześnie. Koncówka łuku w t. 52 (na końcu linii) jest w Wf niedokładna – sugeruje kontynuację, czego nie potwierdza łuk w następnym takcie.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wa , Niepewna kontynuacja łuku

t. 53-54

Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll

Akcenty długie w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek t. 53 i początek 54, tylko górna 5-linia.
2 długie zamiast krótkich

Krótkie akcenty w A, interpretacja kontekstowa (→KF→Wn, →Wf→Wa)
..

W A akcenty w tych taktach są wyraźnie dłuższe niż w następnych. Różnicę uznano za nieznaczącą zarówno w KF (→Wn), jak i w Wf (→Wa), co wydaje się słuszną decyzją, gdyż nie widać wyraźnego powodu, dla którego identyczne pary taktów (53-54 i 55-56) miałyby być inaczej akcentowane. Być może jednak Chopin wyobrażał tu sobie zniuansowane wykonanie tych miejsc, zwłaszcza że początkowo t. 53-54 (ale nie 55-56) opatrzone były w A widełkami , ostatecznie skreślonymi. W podobnych sytuacjach zresztą nigdy nie można wykluczyć zróżnicowanego wykonania, nawet bez różnicy oznaczeń, toteż odczytane dosłownie, długie akcenty proponujemy jako wersję alternatywną.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Skreślenia A , Niedokładności KF